Vruchten van de geest: blijdschap

Beschrijving
Zijn jullie met een blij hart naar hier gekomen?
Ik bedoel niet: blij omdat alle omstandigheden goed zijn, want dat hebben we
niet in de hand, maar wel: blij, zoals in: Verheugd was ik toen ik hoorde: Wij
gaan naar het huis van de HEER. Zo begint psalm 122. Verheugd was ik – wij
gaan naar het huis van de HEER. Daar kijken we naar uit. Daar worden we blij
van!
Zelf heb ik altijd wel een klein beetje stress om alles in goede banen te leiden,
maar ik ben ook altijd erg blij om jullie terug te zien.
Regelmatig horen we mensen zeggen: er zijn weinig redenen om blij te zijn. Als
we naar het journaal kijken, als we ons in een financieel moeilijke situatie
bevinden, als we lijden onder de ziekte van een geliefde, wanneer we zelf pijn
en moeite kennen in het leven of ons in de steek gelaten voelen, de afstand
voelen tussen ons en kinderen of kleinkinderen, wanneer onze ouders oud
worden, of wanneer het binnen in onszelf niet goed zit… dat alles dragen we,
slepen we soms met ons mee. En meeslepen en blij zijn, dat gaat moeilijk
samen. Tenminste, zo zijn we geprogrammeerd.
Wees altijd verheugd, schrijft Paulus. Wees altijd blij. Dat klinkt dan als een
soort van ideaal waarvan de echo jou zelfs pijn kan doen, want hoe kan ik nu
blij zijn, als het stormt om mij heen?
Paulus had daar niet zo veel moeite mee, om blij te zijn ondanks. Hij leefde in
een wereld vol geweld en corruptie, vol tegenstand, ook storm op zee. Zijn
naaste medewerker wordt ziek en hij kan hem niet meenemen. Paulus wordt
meermaals gevangen genomen in koude stenen kelders… en vandaaruit
schrijft hij brieven… vol van dankbaarheid, hoop, blijdschap en vreugde.
Wat gebeurt daar? Wat gebeurt er in Paulus’ hart?
… En wat gebeurt er bij het volk van God, dat weggevoerd is en in ballingschap
leeft in Babel vol heimwee naar het vaderland en naar de moederstad. We
lazen de woorden van de profeet Jesaja…
Wat is de bron van hun blijdschap?
Het volk van God in Babel kijkt uit naar betere tijden. De profeet pro-feteert,
voorzegt:
Wie door de HEER zijn bevrijd, keren terug.
Jubelend komen zij naar Sion,
gekroond met eeuwige vreugde.
Gejuich en vreugde trekken de stad binnen,
gejammer en verdriet vluchten eruit weg.
Dat is precies waar de mensen in hun diepe ellende naar verlangen!
Het volk van God wordt blij door een visioen, door een vergezicht, iets wat
eraan komt en waar ze in geloven. Ze krijgen visie, zicht op wat er gaat
gebeuren. – Kleine kinderen kunnen zich ontzettend gaan verheugen, wanneer
sinterklaas nadert of hun verjaardag… In februari verheug ik mij altijd op de
lente. Soms moet ik nog wel even wachten, maar hoop geeft blijdschap.
In ons natuurlijke leven kennen we dat ook. Bij ziekte kijken we uit naar
genezing of naar de dag waarop we terug sterker zullen zijn. Als we werkloos
zijn, kan elke vacature ons hoop geven. …
Maar de blijdschap van Paulus en de blijdschap van Gods volk zijn toch nog van
een andere aard. Want in het natuurlijke is het heel goed mogelijk dat er
situaties zijn waarin alle hoop is weggevallen. Wanneer je oud bent, en
iedereen jou ontvallen is, je afhankelijk en ziek wordt… Wanneer je als
vluchteling helemaal uitgeprocedeerd bent en geen dak meer boven je hoofd
hebt, dan is het erg moeilijk om ergens je hoop uit te putten.
En toch kan dat. Als een paar weken werken we rond de vruchten van de
Geest: liefde en geduld passeerden de revue en nu blijdschap…
In de bergrede zegt Jezus (Mt. 5: 11-12): Gelukkig zijn jullie wanneer ze je
omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. 12
Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo
immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.
Hoe kan Jezus zeggen dat mensen die vervolgd worden, gelukkig zijn? Dat kan
alleen gaan om een geluk dat zo diep ligt dat het een geestelijk geluk is, dat niet
van omstandigheden afhangt. Maar dat geestelijk geluk raakt wel aan je
gewone leven. Het kan daarin doorsijpelen. En de situatie veel draaglijker
maken. Paulus beschrijft dat als een vernieuwing van je denken.
Op die manier is er altijd hoop, ook als er geen hoop meer is. Op die manier kan
er blijdschap zijn, terwijl de omstandigheden niet lachen.
‘Gelukkig’ wil in de Bijbel zeggen: dicht bij God, op de rechte weg naar God.
Niets zit tussen jou en God in. Jouw geest is geconnecteerd met Zijn Geest.
Dan kun je zoals in Jesaja’s visioen midden in de ballingschap blij zijn omdat je
weet dat je ooit weer naar je vaderland terugkeert, jij of de volgende generatie,
wanneer jij te oud bent.
De blijdschap is een vrucht van de Geest. Dat betekent dat ze in de Geest
ontwikkeld wordt. Jezus noemde aanbidden in Geest en waarheid. Onze geest
in verbinding brengen met de Geest van Leven.
Zo kun je verdedigen dat ‘Wees altijd verheugd’ een gebod is, met andere
woorden een keuze. Je kiest ervoor om blijdschap in je hart te ontwikkelen, los
van de situatie. Dat doe je door te bidden in de Geest, in de stilte, in een lied, in
een Bijbelvers, in de natuur, in de ontmoeting met mensen bezig te zijn met
God en zijn wil, met God en zijn liefde, met God en wie Hij is.
Wanneer je je Bijbel erbij neemt en leest tot jou iets aanspreekt en dat
markeert en nog een keer leest en nog een keer en het in jou opneemt, dan
kan dat woord in jou gaan werken. Het kan zo sterk werken dat het je denken
en je emoties zo vernieuwt, dat het verdriet kan omzetten in vreugde. Niet dat
je dan geen tranen meer huilt, in een moeilijk moment. Maar je gaat er niet
meer van kapot. Je weet van Eén die heelt, die heel maakt wat gebroken is.
Zo hangen de geboden die Paulus meegeeft samen: wees altijd verheugd, bid
onophoudelijk en dank God onder alle omstandigheden. En ook: Doof de Geest
niet uit en veracht de profetieën niet, de inzichten die God jou geeft.
Mensen vragen wel vaker aan elkaar: “alles goed”? En dan krijg je af en toe
iemand die letterlijk gaat interpreteren: Alles? Dat is wel héél veel dat dan goed
moet gaan?
Voor mij staat de vraag ‘alles goed’ in het teken van wat we net van Paulus
hebben geleerd. Gaat het zo, dat je nog het grondgevoel van blijdschap merkt
binnenin je? Zijn de omstandigheden nog draaglijk voor je, omdat je hoop hebt,
die niet vergaat?
Het Hebreeuws heeft daar zo’n mooie uitdrukking voor: ‘Hoe gaat het?’ wordt
uitgedrukt met: Ma sjlomcha? Daar zit sjaloom in. Je vraagt dan eigenlijk: hoe
gaat het met jouw innerlijke vrede?
Dat is wat de God van de vrede met ons voor heeft. Dat de vruchten van de
Geest in ons gaan werken, dat wij ermee gaan werken, zodat we daarvan
doordrenkt worden tot het niet meer in ons opkomt om in dat oude
klaagpatroon van de gewone, natuurlijke mens te herbelanden.
Liefde, geduld, blijdschap en nog veel meer. Het zijn de geschenken van de
Heer voor ons leven
Details
- Datum: 11 June 2023
- Predikant: Katelijne Depoortere
- Books: 1 Tessalonicenzen, Jesaja
- Serie: Omgaan met elkaar
- Bijbeltekst: Jesaja 51: 10-11, 1 Thess 5: 16-20
- Service Type: Zondag dienst